Ikona jako sacrum od wielu wieków lat skłania do refleksji, jako obiekt kultu niezmiennie porusza, jako dzieło sztuki budzi zachwyt - zachęcamy do odkrywania tajemnic jednego z najważniejszych aspektów sztuki bizantyjskiej, prezentowanej w Muzeum Śląska Opolskiego od 9 marca 2010 roku. Na uroczystości otwarcia wystąpi Chór „Oktoich” przy Cerkwi Prawosławnej św. Cyryla i Metodego we Wrocławiu.
„Ikona.
Słowo – Droga – Modlitwa” to wystawa ze zbiorów Muzeum Ikon w Supraślu, na
którą składa się ponad 90 eksponatów, w tym unikalne ikony rosyjskie (XVIII-
XIX w.), krzyże metalowe i mosiężne tryptyki. Aranżacja wystawy, sposób
prezentacji eksponatów przybliżają zagadnienia związane z powstawaniem i
znaczeniem ikon w chrześcijańskich Kościołach wschodnich i sztuce.
Tradycja
pisania ikon sięga czasów apostolskich. Sztuka ta rozwijała się w Bizancjum aż
do jego upadku w XV w. , rozpowszechniła się również na terenach zasięgu
wpływów Bizancjum, czyli w Grecji, Serbii, na Bałkanach, we Włoszech oraz na
Rusi. Ikony były zazwyczaj malowane na specjalnie przygotowanym drewnie
cedrowym lub cyprysowym (święte drzewa wschodniego chrześcijaństwa), czasem
wykonywano je łącząc różne techniki plastyczne (malarstwo, mozaika,
płaskorzeźba, emalia). Proces ich wytwarzania był precyzyjnie opisany w
podręcznikach. W pisaniu ikon nie uwzględnia się perspektywy malarskiej, a
znaczenie postaci jest zależne od ich wielkości. Tworzenie ikony było uważane
za czynność świętą, ikony same w sobie mają pogłębiać życie duchowe i być
wprowadzeniem do modlitwy - były postrzegane jako przedmioty kultu, nie zaś
jako dzieła sztuki. Ich artystyczne wartości zaczęto dostrzegać z początkiem XX
wieku.
Wystawa będzie prezentowana w Muzeum Śląska Opolskiego do końca maja br.
9 marca (wtorek) 2010 roku, o godz. 19.00,
w Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu
(wejście od ulicy Muzealnej)