Świadomość Nieświadomości

W fotografii zawsze intrygowało mnie pytanie - dlaczego? Dlaczego przykładam aparat do oka i wyzwalam migawkę? Przecież nie widzę nic niezwykłego, co ostatecznie byłoby fotografią atrakcyjną i zaskakującą. Fotografia rejestruje rzeczywistość w postaci chwili a o jej atrakcyjności decyduje spostrzegawczość fotografującego. A jak za pomocą fotografii zarejestrować chwilę nieświadomości? Nie tej irracjonalnej wynikającej z niewytłumaczalnego postępowania ale tej sennej, skrywanej głęboko w duszy - wszak sny obnażają naszą duszę wbrew naszej woli.

"Sny są naturalną szansą człowieka na drodze do poznania pełni swej natury, która u podstaw swego istnienia wyraża się przede wszystkim w formie obrazowej." (1)

"Nasza świadomość ledwie chwyta szczegóły sennego dramatu i zapamiętuje jego nieznaczną część. Ale zdarzają się takie sny - w nastroju tragicznym bądź pełnym natchnienia i szczęścia - które pamięta się bardzo długo, nieraz przez całe życie." (2)

"W tym świecie człowiek nie jest szczególnie wyróżniony - stanowi jedno z ogniw wielobarwnego, wypełnionego różnorodnością procesu życia i umierania, przynależy do natury i nieskończonego tajemnego kosmosu. Dąży do zrozumienia zarówno świata materii i techniki, jak i irracjonalnych praw psychiki i ducha, natury i kultury." (3)

Poszukiwanie odpowiedzi skłoniło mnie do fotografowania rzeczywistości, która odzwierciedla stan mojej świadomości. Zabieg techniczny jakim jest jednokrotna ekspozycja, daje możliwość rejestracji w ułamku sekundy jej obrazu. Ekspozycja wielokrotna tworzy wielowarstwowy obraz, za pomocą którego staram się odzwierciedlić stan mojej duszy wraz z upływającym czasem. (1), (2), (3) Zenon Waldemar Dudek - "Jungowska psychologia marzeń sennych.")
                                                                                                                                                                                                Wojciech Brzeszcza